ترکیه, اجتماعی, ایران

استقبال دانشجویان ایرانی از طراحان لباس ترکیه

به درخواست گسترده دانشجویان و کارآموزان طراحی مد و فشن در ایران اساتید و طراحان لباس ترکیه در تهران کارگاه آموزشی برگزار می‌کنند.

Nazanin Hansu  | 11.12.2017 - به‌روز رسان : 12.12.2017
استقبال دانشجویان ایرانی از طراحان لباس ترکیه

استانبول/ نازنین هانسو/ خبرگزاری آناتولی

نیلوفر ترجانلی، طراح لباس ترکیه که به دعوت موسسه طراحان مد ایران برای برگزاری ورکشاپ وینتیج به تهران رفته است در ارتباط با این کارگاه آموزشی در مصاحبه با خبرگزاری آناتولی گفت: «ایرانی‌ها از خلاقیت بالایی برخوردارند. محدودیت و تحریم باعث شده تا مردم ایران بیشتر به خیاطی بروند و لباس بدوزند. این امر، خلاقیت آنها را افزایش داده است».

وی در این گفتگوی اختصاصی همچنین اظهار داشت:

«خانم دکتر الناز حدیدی مدرس دانشگاه در رشته طراحی لباس و مدیر موسسه طراحان مد ایران و میترا فرخی مدیریت واحد بین الملل موسسه مذکور هستند با من ارتباط برقرار کردند.

این دو از من خواستند که در ارتباط با وینتج برای دانشجویان طراحی لباس و مد در ایران کارگاه های آموزشی برگزار کنم و در مورد سبک کمبین وینتیج به آنها آموزش دهم.

وینتیج خیلی در ایران شناخته شده نیست و جوانان تمایل زیادی برای آشنایی با این سبک دارند. اجازه دهید ابتدا کمی در مورد این سبک توضیح دهم.

وینتیج آثار مختص زمان خاص، فرد یا مارک خاصی است که از دوره انتشار آن گذشته باشد. در صورتی که آن شی و اثر مجددا در زمانی غیر از زمان خاص آن شیء مورد استفاده قرار بگیرد وینتیج محسوب می شود.

وینتیج به این معنا نیست که هر لباس دست دومی وینتیج به حساب بیاید. برای اینکه یک اثر وینتیج محسوب شود باید در یک دوره خاص تولید شده و نشانه هایی مربوط به آن دوره را در خود به همراه داشته باشد.

ممکن است در میان عبارت‌های عتیقه یا آنتیک، رترو و وینتیج شباهت‌هایی به چشم بخورد، ولی این سبک‌ها هرکدام در اصل به موضوع های متفاوتی اشاره می کنند و به هیچ عنوان با یکدیگر برابر نیستند.

اشیای مربوط به صد سال پیش یا بیشتر عتیقه یا آنتیک است. لباس‌های قبل از سال 1920هم عتیقه یا آنتیک است، ولی به لباس‌ها و اکسسورهایی که نشانه‌هایی از دوران‌های مشخصی از گذشته در خود داشته باشند اما تولید آنها متعلق به زمان حال باشد رترو می گویند.

بسیاری، وینتیج را با رترو اشتباه می گیرند. وینتیج به آثار و لباس‌ها و اکسسورهای دوره 1920 تا 1990 گفته می شود. برای وینتج باید تاریخ، وقایع سیاسی و شرایط اقتصادی و جنگ و جو حاکم بر آن زمان را خیلی خوب دانست. این مسائل تاثیر زیادی در نحوه لباس پوشیدن مردان آن دوره داشت.

یکی از فاکتورهای اصلی در وینتج این است که لباس یک عدد و منحصر به فرد و اوت کوتور (دوخت در سطح بالا) و از آن خیلی خوب مراقبت شده باشد. جنس پارچه در این زمینه خیلی مهم است. زمان کمبین وینتج را نباید فراموش کنیم که در دسامبر 2017 هستیم.

به نظر من چیزهایی که به صورت آماده امروز می خریم بیست سی سال بعد نمی توان به عنوان وینتج استفاده کرد، چون جنس پارچه ها متاسفانه مانند سابق با کیفیت نیست. مردم دوره ما جمعیت ما مصرفگرا شده اند و زود همه چیز را هدر می دهیم.

من همیشه دوست داشتم لباس ها را با هم ترکیب و کمبین کنم. اکنون مانند فست‌فود، فست فشن داریم. مدام می خواهیم بپوشیم و دور بیندازیم، اما آن زمان پارچه با ارزش بود و هر کس از قدرت خرید بالایی برخوردار نبود.

از اینکه به ایران رفتم خیلی خوشحالم؛ ایران خیلی خوب به ما معرفی نشده بود. آنها از خلاقیت خیلی بالایی برخوردارند. محدودیت و تحریم باعث شده مردم ایران بیشتر به خیاطی بروند و لباس بدوزند. این امر، خلاقیت آنها را افزایش داده است.

این یک ورکشاپ چهار روزه برای دو گروه سی نفره بود. داوطلبان برای شرکت در این ورک شاپ بیشتر بودند اما متاسفانه نشد تا برای تعداد بیشتری این دوره را برگزار کنیم.

استقبال مردم خیلی خوب بود. در شهرهای شمال ایران هم قرار است دوباره دوره کارگاه آموزشی برگزار کنیم. حتی دانشجویانی که شرکت کرده بودند نیز مجدد می خواهند در این دوره ها شرکت کنند.

در آینده نزدیک مجددا برای برگزاری کارگاه آموزشی به ایران خواهم رفت. ما دو کشور همسایه هستیم و فرهنگ مشترک داریم. اکثر ایرانی‌ها ترکی بلد بودند و به ترکیه علاقه زیادی دارند».

در ادامه میترا فرخی مدیریت واحد بین الملل موسسه طراحان مد ایران و مسئول تدارکت کارگاه آموزشی مذکور نیز در این زمینه تصریح کرد:

«از تبادل فرهنگی با ترکیه و همکاری با خانم ترجانلی بسیار خوشحال هستیم. این کارگاه آموزشی را با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران برگزار کردیم.

دانشجویان طراحی لباس و فشن در ایران استقبال گسترده‌ای از این دوره ها انجام دادند. در این زمینه باز به همکاری‌ با طراحان لباس در ترکیه ادامه خواهیم داد.

همکاری خود با ترکیه را ابتدا در سال 2006 در زمینه دوره های آموزشی زیبایی پوست آغاز کردم. با جناب دکتر جلال الدین رومی چلبی از اساتید دانشگاه غازی آنكارا همکاری داشتیم.

دانشجویان و کارآموزان ایرانی را با هماهنگی سفارت این کشور به ترکیه می آوردیم. آنها در کارگاه های آموزشی شرکت می کردند. به دلیل مشکل جسمی، به ناچار از مواد شیمیایی دور شدم، ولی به همکاری با ترکیه ادامه دادم و وارد عرصه طراحی لباس و فشن شدم.

در صدد برگزاری ورکشاپ‌های تخصصی تر در زمینه تکنیک‌های دوخت و الگوبرداری هستیم. در این زمینه با کارشناسان ترکیه همکاری خواهیم کرد. در زمینه مهندسی فروش نیز با کارشناسان و اساتید دانشگاه ترکیه همکاری خواهیم داشت و کارگاه های آموزشی برگزار خواهیم کرد»‌.

خبرگزاري آناتولي اخبار خود از طريق سامانه مدیریت خبر (HAS) براي مشترکین رسانه‌ای ارسال و فقط بخشي از آنها را خلاصه و در وبسايت خود منتشر ميكند. بنابراين براي دريافت اخبار كامل ما، لطفا تماس گرفته و مشترك شويد!