Her yıl yaklaşık 100 milyar parça ürünün piyasaya sürüldüğü tekstil sektörü, su ve karbon ayak izi en fazla olan sektörlerin başında geliyor. Sadece pamuklu bir tişört üretimi için kullanılan su miktarı 2700 litreyi bulurken 2050 yılına gelindiğinde dünyanın toplam karbon bütçesinin yüzde 26’sının tek başına tekstil sektörü tarafından tüketileceği öngörülüyor. Tekstil atıklarının yüzde 95’i geri dönüşüme uygunken yalnızca yüzde 15’i geri dönüştürülüyor. Tekstilden yine tekstile geri dönüşüm oranı ise yalnızca yüzde 1 olarak hesaplanıyor.

Tekstil üretiminde atık azaltma yöntemleri çevre dostu üretim açısından büyük önem taşıyor. Pek çok alanda olduğu gibi tekstilde de dijitalleşme ve teknolojinin gelişimi atık yönetimini her geçen gün daha da kolaylaştırıyor.

Swatchloop firması kurucularından Sayıt, AA muhabirine, dünyada her yıl 92 milyon ton tekstil atığı oluştuğunu ve büyük miktardaki üretim sonrasında düşük orandaki geri dönüşüm oranları nedeniyle hem ham madde olarak bir kayıp yaşandığını hem de bu atıklardan kaynaklı çevresel zararlar meydana geldiğini söyledi.

Atıkların kaynağında ayrıştırılmasının önemine değinen Sayıt, "Karmakarışık gelen atıkları işçiler birebir dokunarak, gözüyle seçerek ayıklamaya çalışıyor. Tabii ki bu teknik bir ayıklama, doğru bir ayıklama olmuyor. Bunun yanında da çok ciddi bir iş gücü kaybı oluyor. Geri dönüşüm süreleri de çok uzuyor. Doğru ayıklama olmadığı için atıklar doğru geri dönüşüm işleminden geçmiyor ve sonuçta çıkan ham madde oldukça verimsiz ve maliyeti çok yüksek bir ham maddeye dönüşmüş oluyor. Bu da yeniden kullanımı engelleyen bir sebep." dedi.