افغانستان
باغ بابرشاه؛ از تفرجگاه فرمانروایان تا تفریحگاه شهروندان کابل
روزانه هزاران نفر از باغ بابرشاه کابل که حدود چهار قرن پیش ساخته شده و تفرجگاه فرمانروایان مختلف افغانستان بوده است، بازدید می کنند.
30.10.2018 - به‌روز رسان : 31.10.2018
کابل/خلیل سلحشور/خبرگزاری آناتولی
باغ بابر کابل توسط ظهیرالدین محمد، بنیانگذار امپراتوری گورکانیان هند سال 1504 میلادی احداث شده است و امروزه از قدیمی ترین آثار تاریخی و اماکن تفریحی پایتخت افغانستان به شمار می رود.
این باغ در دامنه غربی کوه شیردروازه واقع شده و در میان آن آرامگاه بابر و چند بنای تاریخی قرار دارد. باغ بابر از اهمیت تاریخی زیادی برخوردار بوده و موقعیت جغرافیایی نیز بر اهمیت آن افزوده است.
درختان این باغ در بهار و تابستان با شکوفه و گل‌های رنگارنگ خودنمایی می‌کنند و در فصل پاییز نیز چشم انداز زیبا و سحرآمیزی را به وجود می آورند. علاوه بر این، انواع درختان میوه مانند انگور، انار، زردآلو، سیب، به، گلابی، هلو، سنجد و بادام را می‌توان در این باغ یافت. روزانه هزاران نفر از مردم کابل از این مکان تاریخی و تفریحی بازدید می‌کنند.
از دیگر ویژگی های باغ بابر کابل، وجود کاروانسرا، مسجد، کاخ ملکه، منبع آب، استخر، جویبار، رستوران و غیره در آن است. شهروندان از مغازه های عتیقه فروشی، هنرهای دستی، صنایع چوب موجود در کاروانسرای این باغ خرید می‌کنند.
این باغ توسط ظهیرالدین محمد بابر (1483 – 1530میلادی ) از پادشاهان هندی-مغولی ساخته است. بابرشاه علاقه زیادی به ساخت باغ و باغچه داشت. او در دوره حکمرانی خود بر افغانستان هفت باغ در این کشور احداث کرد که چهار مورد آن؛ یعنی شهرآرا، وفا، استالف و بابر در کابل واقع شده است.
وی سال 1483 در شهر ادیجان دره فرغانه (ازبکستان امروزی) اقامت کرده و سال 1504 از آنجا رانده شد. او سپس به مناطق شمالی افغانستان رفت و بعدها کابل را تصرف کرد.
ظهیرالدین بابرشاه در دوره حکمرانی بر کابل کارهای زیادی برای آبادانی و توسعه این شهر انجام داد. وی سال 1526 به هندوستان لشکرکشی کرد و تا زمان وفات در آنجا ماند. او سال 1530 میلادی در شهر اگره این کشور از دنیا رفت. بعد از ده سال، همایون پسر او جسدش را طبق وصیت پدر به باغ بابر منتقل کرد. ظهیرالدین کتابی دارد به نام «بابر نامه» که در آن خاطرات و سرگذشت خود را نقل کرده است.
این مکان تا زمان محمد نادرشاه (1883- 1933) باغ سلطنتی بود و مردم اجازه نداشتند که از آن بازدید کنند. بعد از حکومت نادر شاه دروازه این باغ برای عموم باز شد. مردم روزهای جمعه و تعطیل برای تفریح به این باغ می آمدند.
امروزه در این باغ، انواع برنامه های فرهنگی و هنری، نمایشگاه های عکس، خطاطی، نقاشی، صنایع دستی، کنسرت های موسیقی برگزار می شود. موسسات داخلی و بین المللی نیز برنامه های خود را در قصر ملکه باغ بابر برگزار می کنند. گروه های موسیقی، رقص و نمایش خیابانی نیز در آن به هنرنمایی می پردازند.
این باغ چند بار در دوره عبدالرحمن خان، محمد نادرشاه، حامد کرزی (2002) و توسط بنیاد فرهنگی آغاخان در سال 2008 بازسازی شده است.
مقبره بابرشاه از سنگ مرمر سفید ساخته شده است. سقف مقبره باز است و اطراف آن چند پنجره وجود دارد. آفتاب کابل طبق وصیت او بر قبرش می تابد. درختان ارغوان در چهار گوشه مقبره، زیبایی وصف ناپذیری را ایجاد کرده است. در کنار مقبره بابرشاه، قبر پسر او میرزا هندا و نوه اش میرزاحکیم قرار دارد.
خبرگزاري آناتولي اخبار خود از طريق سامانه مدیریت خبر (HAS) براي مشترکین رسانه‌ای ارسال و فقط بخشي از آنها را خلاصه و در وبسايت خود منتشر ميكند. بنابراين براي دريافت اخبار كامل ما، لطفا تماس گرفته و مشترك شويد!
باغ بابر کابل توسط ظهیرالدین محمد، بنیانگذار امپراتوری گورکانیان هند سال 1504 میلادی احداث شده است و امروزه از قدیمی ترین آثار تاریخی و اماکن تفریحی پایتخت افغانستان به شمار می رود.
این باغ در دامنه غربی کوه شیردروازه واقع شده و در میان آن آرامگاه بابر و چند بنای تاریخی قرار دارد. باغ بابر از اهمیت تاریخی زیادی برخوردار بوده و موقعیت جغرافیایی نیز بر اهمیت آن افزوده است.
درختان این باغ در بهار و تابستان با شکوفه و گل‌های رنگارنگ خودنمایی می‌کنند و در فصل پاییز نیز چشم انداز زیبا و سحرآمیزی را به وجود می آورند. علاوه بر این، انواع درختان میوه مانند انگور، انار، زردآلو، سیب، به، گلابی، هلو، سنجد و بادام را می‌توان در این باغ یافت. روزانه هزاران نفر از مردم کابل از این مکان تاریخی و تفریحی بازدید می‌کنند.
از دیگر ویژگی های باغ بابر کابل، وجود کاروانسرا، مسجد، کاخ ملکه، منبع آب، استخر، جویبار، رستوران و غیره در آن است. شهروندان از مغازه های عتیقه فروشی، هنرهای دستی، صنایع چوب موجود در کاروانسرای این باغ خرید می‌کنند.
این باغ توسط ظهیرالدین محمد بابر (1483 – 1530میلادی ) از پادشاهان هندی-مغولی ساخته است. بابرشاه علاقه زیادی به ساخت باغ و باغچه داشت. او در دوره حکمرانی خود بر افغانستان هفت باغ در این کشور احداث کرد که چهار مورد آن؛ یعنی شهرآرا، وفا، استالف و بابر در کابل واقع شده است.
وی سال 1483 در شهر ادیجان دره فرغانه (ازبکستان امروزی) اقامت کرده و سال 1504 از آنجا رانده شد. او سپس به مناطق شمالی افغانستان رفت و بعدها کابل را تصرف کرد.
ظهیرالدین بابرشاه در دوره حکمرانی بر کابل کارهای زیادی برای آبادانی و توسعه این شهر انجام داد. وی سال 1526 به هندوستان لشکرکشی کرد و تا زمان وفات در آنجا ماند. او سال 1530 میلادی در شهر اگره این کشور از دنیا رفت. بعد از ده سال، همایون پسر او جسدش را طبق وصیت پدر به باغ بابر منتقل کرد. ظهیرالدین کتابی دارد به نام «بابر نامه» که در آن خاطرات و سرگذشت خود را نقل کرده است.
این مکان تا زمان محمد نادرشاه (1883- 1933) باغ سلطنتی بود و مردم اجازه نداشتند که از آن بازدید کنند. بعد از حکومت نادر شاه دروازه این باغ برای عموم باز شد. مردم روزهای جمعه و تعطیل برای تفریح به این باغ می آمدند.
امروزه در این باغ، انواع برنامه های فرهنگی و هنری، نمایشگاه های عکس، خطاطی، نقاشی، صنایع دستی، کنسرت های موسیقی برگزار می شود. موسسات داخلی و بین المللی نیز برنامه های خود را در قصر ملکه باغ بابر برگزار می کنند. گروه های موسیقی، رقص و نمایش خیابانی نیز در آن به هنرنمایی می پردازند.
این باغ چند بار در دوره عبدالرحمن خان، محمد نادرشاه، حامد کرزی (2002) و توسط بنیاد فرهنگی آغاخان در سال 2008 بازسازی شده است.
مقبره بابرشاه از سنگ مرمر سفید ساخته شده است. سقف مقبره باز است و اطراف آن چند پنجره وجود دارد. آفتاب کابل طبق وصیت او بر قبرش می تابد. درختان ارغوان در چهار گوشه مقبره، زیبایی وصف ناپذیری را ایجاد کرده است. در کنار مقبره بابرشاه، قبر پسر او میرزا هندا و نوه اش میرزاحکیم قرار دارد.
خبرگزاري آناتولي اخبار خود از طريق سامانه مدیریت خبر (HAS) براي مشترکین رسانه‌ای ارسال و فقط بخشي از آنها را خلاصه و در وبسايت خود منتشر ميكند. بنابراين براي دريافت اخبار كامل ما، لطفا تماس گرفته و مشترك شويد!
