استانبول/ شاهین دمیر/ خبرگزاری آناتولی

سونا کوچال، استاد هنرهای تزیینی سنتی وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری آناتولی در ارتباط با ریشه تاریخی هنر «ابر و باد» چگونگی انتقال آن به سرزمین آناتولی گفت: این هنر توسط ترک‌های جغاتایی ابداع و از طریق جاده ابریشم وارد مرزهای آناتولی شده است.

کوچال که از سال 2001 به این سو در رشته ابر و باد فعالیت می‌کند، در این زمینه گفت: به عنوان استاد ابر و باد ترک در کشورهای مختلف جهان در آسیا، اروپا و استرالیا نمایشگاه های مختلفی برگزار کردم. ترکیه مرکز هنر ابر و باد به حساب می آید این هنر با تلاش های هنرمندانی همچون «آتیلا جان» در 27 نوامبر سال 2014 طی مراسمی که من نیز حضور داشتم در فهرست میراث فرهنگی یونسکو به نام ترکیه به ثبت رسید.

این هنرمند مجرب با بیان این‌که توجه و علاقه هنرمندان خارجی به این رشته در سال های اخیر مضاعف تر شده است، ادامه داد: هنرمندان و هنرجویان کشورهای خارجی با توسعه رسانه‌های اجتماعی، از این طریق به طور آنلاین در جلسات آموزشی ما حاضر شده و آموزش می‌بینند.

کوچال در ارتباط با گسترش این هنر به سایر کشورهای جهان گفت:

«هنر ابر و باد پس از ورود به آناتولی به تدریج به نام «کاغذ ترکی» وارد کشورهای اروپایی شد و تا یک سده به همین عنوان در اروپا شناخته شد. اروپایی ها بعدا نام این هنر را به خاطر طرح‌های مرمری که از خود برجای می‌گذارد آن را «ماربلینگ» به معنای مرمری نامیدند.

با توسعه و رواج کتابنویسی و چاپ کتاب در ترکیه و این کشورها، از ابر و باد برای آراستن حاشیه کتابهای خطی نفیس، مرقعات، متن قطعات خط و نقاشی، روی جلد، آستر بدرقه کتاب، زمینه قلمدان و جعبه‌های روغنی استفاده می شده است».

وی در ارتباط با ویژگی و تفاوت‌های اصلی این هنر تزئینی با هنرهای دیگر همچنین اظهار داشت:

«هنرمند ابر و باد در هنگام اجرای این هنر تهی را در کانون اندیشه خود قرار داده و در اصل در یک حالت عارفانه قرار گرفته و روح و روانش را پرورش می‌دهد.

نحوه اجرا و مواد اولیه آن که از آب تشکیل می‌شود، خود یک ویژگی درمانی و استرس‌زدایی دارد. ما برای تنظیم غلظت آب از ماده «کتیرا» که از گیاه «گَوَن» ترشح می شود، استفاده می‌کنیم. انرژی مثبت و منفی که از سوی انسان‌ها و محیط اطراف ساطع می‌شود، بر روی آب آن تأثیر‌ می‌گذارد.

همانطور که می‌دانید «ماسارو اموتو» دانشمند ژاپنی تأثیر صداهای محیط اطراف بر روی مولکول های آب را به شکل علمی با آزمایشاتی که بر روی این مولکول ها انجام داده به ثبت رسانده است. اما اجداد ما از قرن ها پیش از این هنر در اصل به عنوان یک روش درمانی برای افراد بیمار استفاده می کردند».

کوچال که در سال 1993 با هنر کاشی کاری وارد عرصه هنری شده و از اساتید برجسته ترک مانند حکمت باروتچی‌گیل و حسین موتلو در رشته‌های مذکور دوره دیده است، در رابطه با علاقه هنردوستان از رده های سنی گونان برای فراگیری این هنر گفت: جوان ترین هنرجوی من یک خردسال سه ساله و مسن ترین آن ها 78 سال داشته است. هیچ محدودیت سنی برای یادگیری این هنر وجود ندارد. البته در آموزشگاه های متعلق به وزارت فرهنگ تنها به افراد بالغ آموزش می‌دهیم. امیدوارم که بتوانیم این هنر را به بهترین نحو به هموطنان و به مردم سایر کشورها معرفی کنیم.