Në qytetin iranian Isfahan, i cili njihet për pasurinë e tij historike dhe kulturore në Iran, Minarja Ali nga epoka selxhuke tërheq interesin e turistëve vendas dhe të huaj me pasurinë e saj historike, mjeshtërinë artistike dhe madhështinë arkitekturore, raporton Anadolu.

Qyteti Isfahan, që ka shërbyer si kryeqytet për shtetet e mëdha që formësuan historinë, veçanërisht selxhukët, është shtëpi e shumë objekteve historike që datojnë qindra vjet më parë.

Ndër qytetet më të vizituara në Iran nga turistët vendas dhe të huaj për shkak të teksturës së tij historike, strukturave artistike dhe trashëgimisë artistike, Isfahani e paraqet Minaren Ali si një kontribut të rëndësishëm në horizontin e qytetit me strukturën e tij madhështore.

Minarja Ali besohet se është ndërtuar gjatë sundimit të Sulltan Sanxharit, që sundoi Perandorinë e Madhe Selxhuke nga viti 1118 deri në vitin 1157. Ajo daton në shekullin e 12-të bazuar në teknikën e saj të ndërtimit, arkitekturën dhe dimensionet e tullave.

Thuhet se pranë minares ka qenë një xhami, e cila më vonë u zëvendësua nga xhamia aktuale e quajtur Masjid-i Ali gjatë epokës Safavide pasi struktura origjinale u shkatërrua.

Minarja, e përbërë nga tre seksione, fillimisht ishte afërsisht 54 metra e lartë, megjithëse lartësia e saj është ulur me rreth 2 metra me kalimin e kohës. Duke shfaqur një arkitekturë konike nga poshtë lart, diametri në bazën e minares është 6 metra, duke u ngushtuar në ngritje.

Minarja, e stolisur me modele gjeometrike me tulla në trupin e saj, përfshin dy ballkone, ndërsa nën ballkone janë punuar forma gjysmë yjesh dhe sipër tyre zbukurime paralelograme.