سیلو: آمریکا و پ.ی.د/پ.ک.ک سه بار به داعش اجازه فرار دادند-بخش سوم

آنکارا/ خبرگزاری آناتولی

طلال سیلو سخنگوی سابق گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک در سوریه موسوم «ن.د.س» که ماه گذشته با فرار از مناطق تحت اشغال آنها در سوریه، به ترکیه پناه آورده است، در بخش سوم مصاحبه خود با خبرگزاری آناتولی به چند بار توافق این گروه با آمریکا برای فراری دادن عناصر داعش پرداخت.

سوال: اولین تماس شما با آمریکا چگونه برقرار شد؟

-سیلو:

«زمانی که سخنگوی ن.د.س شدم، خواستند با من در خارج از سوریه دیدار کنند. با چیزی شبیه به هلیکوپتر آمدند و مرا به اربیل بردند. در پایگاه هوایی آمریکا در فرودگاه اربیل دو روز ماندم.

در مورد تدارکات و فعالیت های رسانه ای صحبت کردیم. رسانه ای که از ن.د.س حمایت کنند را مشخص کردیم. در مورد اینکه با کدام یک مصاحبه انجام دهیم گفتگو کردیم».

سوال: با مقامات ارشد آمریکا دیدار مسستقیم داشتید؟

-سیلو:

«دیدارهای مستقیم داشتیم. من نیز در این دیدارها حضورداشتم. در جلساتی با حضور برت مک گورک نماینده رئیس جمهور آمریکا در ائتلاف بین المللی ضد داعش، ژنرال استفان تاونسند فرمانده این ائتلاف و ژنرال جوزف واتل، فرمانده ستاد مرکزی ارتش ایالات متحده شرکت داشتم.

اعضای گروه برای این جلسات را شاهین جیلو (فرمانده به ظاهر ن.د.س و در واقع عضو ی.پ.گ) تعیین می کرد. در تمام جلسات پایگاه چلبیه شرکت می کردم. با هیئت وزرات خارجه آمریکا جلسه داشتیم. بین جیلو و آمریکا هماهنگی کامل برقرار بود».

سوال: ن.د.س وابسته به پ.ی.د/پ.ک.ک چرا در لوگوی خود ختای ترکیه را به نقشه سوریه گنجانده است؟

-سیلو:

«جیلو گفت که "دولت سوریه هنگام تشکیل یک استان خود را قربانی ترکیه کرد، اما ما از آن نخواهیم گذشت". این جلسه در ساختمان روابط عمومی ی.پ.گ در حسکه برگزار شد».

سوال: چگونه تصمیم می گرفتید که به عنوان سخنگوی ن.د.س صحبت کنید؟

-سیلو:

«من طبق دستور جیلو به عنوان سخنگو انتخاب شدم. سپس باهوز اردال (مسئول وقت پ.ک.ک در سوریه) مرا در کاراچوک به صرف غذا دعوت کرد. راجع به همه چیز صحبت کردیم. او یک سلاح نیز به من هدیه داد.

جیلو دستور صدور بیانیه توسط من از جانب ن.د.س را صادر کرد. متن بیانیه را از واتساپ یا وایبر به من ارسال می کرد. من آن را ویرایش می کردم. وقتی باهوز اردال جدا شد (از قندیل) نورالدین صوفی آمد.

بیانیه ها را او (به عنوان مافوق جیلو) بررسی می کرد. حتی مراسم ختم را با تایید او منتشر می کردم. بیانیه آزادسازی رقه را که خواندم، نیز توسط جیلو تهیه شده بود. او این متن را ننوشته بود، چون چنین توانی نداشت».

سوال: نشست مطبوعاتی به درخواست آمریکایی ها صورت گرفت؟

-سیلو:

«از ما خواستند که انفجاری در ترکیه را محکوم کنیم. همچنین خواستند اعلام کنیم که ن.د.س رابطه ای با پ.ک.ک ندارد. این بیانیه را نیز جیلو داد.

از وی علت آن را پرسیدیم. گفت که آمریکا خواسته است. بدین ترتیب اعلام خواهد شد که میان ما (ن.د.س) و پ.ک.ک رابطه ای وجود ندارد. نقش ما، تنها روی کاغذ بود».

سوال: روابط ن.د.س با سرکرده های پ.ک.ک در قندیل چگونه بود؟

-سیلو:

«جیلو با اینکه فرمانده ن.د.س بود حق اظهارنظر نداشت. دستورات از سوی باهوز اردال صادر می شد. او نیز از صبری اُک (سرکرده ارشد پ.ک.ک/ک.ج.ک) دستور می گرفت.

درک این روابط برای من دو سال طول کشید. آسان نبود. مجبور بودند به ویژه در نشست با آمریکایی ها مرا در کنار خود داشته باشند. حتی هنگام تحویل گرفتن سلاح شرکت کردم.

در این مدت اعتماد آنان را جلب کردم. به تمام اسرار خصوصی آنان واقف بودم. پ.ک.ک تصمیمات نظامی، غیرنظامی و اقتصادی منطقه را می گرفت. تمام تصمیمات را قندیل می گرفت و افرادی که در آن جا بودند فقط باید اجرا می کردند».

سوال: جلب حمایت آمریکا توسط پ.ی.د-پ.ک.ک تحت نام ن.د.س چگونه آغاز شد؟

-سیلو:

«از زمان تشکیل ن.د.س کمک های تسلیحاتی و مهماتی آمریکا وجود داشته است.از طریق پاراشوت سلاح در اختیار ی.پ.گ می گذاشتند. پس از اعلام نام ن.د.س، به درخواست آمریکا تحت عناوین متفاوت بدون ذکر نام عناصر کرد کمک تسلیحاتی صورت گرفت.

من نیز دو محموله کمک تسلیحاتی را تحویل گرفتم. این تسلیحات از نوع سبک و ساخت روسیه بود. هنگام تشکیل ن.د.س یک هیئت آمریکایی آمد و اثر انگشت و عکس اعضای شورای نظامی ن.د.س را گرفتند.

هنگامی که آمریکایی ها برای نخستین بار به میدان آمدند، در یک پایگاه نظامی کوچک به نام استراحت الوزیر میان حسکه و تل تمر مستقر شدند. درآن جا باند برای بالگرد ساختند.

در نزدیکی آن و بر روی جاده درباسیه پایگاه دوم به نام تل بیدر را تاسیس کردند. در آنجا نیز باند بالگرد ساخته شد. به ما از آن جا اسلحه می دادند. از دروازه مرزی سمالکا (مرز سوریه-عراق) نیز سلاح می آمد. پایگاه چلبیه نیز به کار گرفته شد.

قبلا اینجا کارخانه سیمان (لافارژ فرانسوی ها) بود. این مکان در نزدیکی سیرین میان پل های عین عیسی و کاراکوزاک قرار دارد. آمریکا یک پایگاه نظامی بزرگ ساخت. انبار اصلی تمام کمک ها به ن.د.س همین جاست. با راه اندازی پایگاه چلبیه کمک ها افزایش یافت.

پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ حمایت همه جانبه شامل حال ما شد. صدها خودروی نظامی را دیدیم که در دروازه مرزی سمالکا، اسلحه حمل می کردند. تمام آنها به چلبیه منتقل می شدند.

سلاح ها در ظاهر برای ن.د.س بود، اما در اختیار به ی.پ.گ قرار می گرفت. در ورودی چلبیه، فردی به نام همن که نماینده ی.پ.گ است حضور دارد. هماهنگی لازم را او انجام می دهد. اسلحه و خودرو را او تحویل می گیرد.

برخی اوقات آنها در پایگاه نگهداری می کند، گاهی نیز در انبار اصلی در همان منطقه. به سافکان، فرمانده مسئول تسلیحاتی ی.پ.گ نیز تحویل می دهد. او نیز در مناطق مشخصی توزیع می کند».

سوال: آمریکا در کنار اسلحه چه حمایت های دیگری انجام می دهد؟

-سیلو:

«آموزش نظامی می دهد. اردوگاهی برای همین هدف وجود دارد. مراکز پزشکی و درمانی دارد. برای کمک های اولیه و عمل جراحی مورد استفاده قرار می گیرد. پرسنل پزشکی آمریکایی و فرانسوی حضور دارند. فرانسوی ها همچنین آموزش تک تیراندازی می دادند.

سوال: آیا نشانه ای از توقف کمک های آمریکا دیده می شود؟

-سیلو:

«براساس آخرین اظهارات آمریکایی، دیگر اسلحه ارسال نخواهد شد، اما در واقع به اندازه کافی اسلحه تحویل گرفته اند. پولی که دریافت کردند، نیز حد و حساب ندارد».

سوال: پ.ی.د-پ.ک.ک می تواند مستقل از آمریکا اقدام کند؟

-سیلو:

«بدون تایید آمریکا نمی تواند هیچ حمله ای انجام دهد، زیرا از سوی آن حمایت می شود، به ویژه پشتیبانی هوایی. آمریکایی ها نیز قادر به شکست داعش بدون عملیات زمینی نیستند. همه این را می دانستند».

سوال: میان سرکردگان پ.ی.د/ پ.ک.ک و آمریکا اختلافی هم رخ می داد؟

-سیلو:

«هیچ اختلافی وجود نداشت. طرفین در تمام زمینه ها اتفاق نظر داشتند. آمریکا از ن.د.س پشتیبانی نامحدود و آشکار نظامی به عمل آورد. منافع مشترکشان در هماهنگی کامل با یکدیگر بود. منافع ن.د.س یا پ.ک.ک در تصرف مناطق بود که اتفاق افتاد. این موضوع بدون آمریکا تحقق نمی یافت».

سوال: حضور نظامی آمریکا در میادین مختلف سوریه در چه حد است؟

-سیلو:

«خودشان در مذاکرات به ما گفتند که 2 هزار نظامی آمریکایی در سوریه دارند؛ کارکنانی از قبیل مربیان آموزشی، مشاوران و ماموران ارتباطات عملیات هوایی، اسکادرانان باتری دریایی و پرسنل نیروهای ویژه. از کشورهایی مانند انگلستان، فرانسه و دانمارک نیز هستند، اما بسیار کم».

سوال: تاثیر مک گورک، نماینده ویژه آمریکا در مبارزه با داعش در سوریه چگونه بود؟

-سیلو:

«از ابتدای کار بسیار موثر بود. برای مثال در اولین نشست پایگاه چلبیه، آزادسازی منبج مطرح شد. این پیشنهاد از سوی او بود. او گفت که ما باید طرف ترک را برای راه اندازی شورای نظامی ویژه شهرهای دارای اکثریت عرب قانع کنیم.

قصد داشتند وانمود کنند که کسانی که شهر را آزاد می کنند فرزندان خود منبج هستند. پیشنهاد مشابه آن را در رقه نیز دیدیم. هنگام ارائه پیشنهادات می گفت ''باید طرف ترک را قانع کنیم''.

می گفت باید طوری جلوه دهیم که عوامل حاضر در صحنه عرب هستند. در شورای نظامی منبج اتحادیه ترکمن های نیز هستند، اما در بدنه هیچ ترکمنی وجود ندارد. حتی من نیز اسامی گروه وابسته به خود را صوری نوشتم. این اقدام به خواسته مک گورک انجام می شد.

باز هم اعلام شده که در عملیات رقه تنها ائتلاف عربی شرکت خواهند کرد، اما در واقع چیزی به نام ائتلاف عربی وجود نداشت. سیاست های ن.د.س به فرماندهی شاهین جیلو، از سوی مک گورک هدایت می شد.

پس از آزادسازی منبج از ما خواسته شد بیانیه ای مبنی بر اینکه ن.د.س شهر را آزاد، ی.پ.گ از آن عقب نشینی کرده و کسانی که مانده اند منبجی هستند، منتشر کنیم که البته واقعی نبود».

سوال: خروج پ.ی.د/ پ.ک.ک از رقه با توافق داعش بازتاب گسترده ای داشت. در رقه چه اتفاقاتی رخ داد؟

-سیلو:

«مذاکرات رقه در قرارگاه مرکزی ن.د.س در عین عیسی انجام شد و دو روز به طول انجامید. ابومحمد (رابط داعش)، جیلو و معاونش قهرمان مذاکره کردند. داعش جایی جز دیرالزور برای رفتن نداشت، آمریکا نیز گویی موافق آن بود.

گروه ن.د.س ( در رقه و دیرالزور) در آن واحد دو حمله ترتیب داد. افراد موجود در دیرالزور ضعیف بودند. آمریکا نیز می خواست پیش از رسیدن ارتش رژیم، عملیات دیرالزور از سوی ن.د.س برای رسیدن به مرز عراق آغاز شود.

به نظر آمریکایی ها ارتش رژیم ممکن بود ظرف 6 هفته به دیرالزور برسد. وقتی ارتش رژیم سریع تر از آنچه پیش بینی شده بود پیشروی کرد آمریکا از ن.د.س خواست مذاکرات را با داعش آغاز کند.

بدین ترتیب تروریست ها باید (از رقه خارج در دیرالزور) به بوکمال رفته و مانع پیشروی رژیم می شدند. مذاکرات جهت دادن اجازه خروج به 3500 تروریست انجام شد. حدود 500 زن و کودک نیز با آنها بودند.

آمریکا و جیلو می خواستند که این تروریست ها پیش از ارتش رژیم به دیرالزور برسند. به همین دلیل به کسانی که از رقه خارج می شدند حمله نمی شد. همان روز جیلو از من خواست در رسانه ها ظاهر شده و نمایشی ترتیب دهم. به عنوان گروه رسانه ای "نمایشی" را آماده کردیم.

براساس این نمایش با اقدام قبائل عرب رقه 275 تن از ترویست های بومی داعش به ن.د.س تحویل داده شدند. در ازای آن به دروغ، 3500 غیرنظامی از شهر خارج شدند.

در این نمایش (که در واقع کسی تحویل داده نشد) برای اینکه نشان دهیم 275 نفر وجود دارند چند نفر را از اردوگاه عین عیسی آورده و آنجا قرار دادند. نمایش دوم را نیز مقابل دوربین رسانه ها بازی کردند.

ورود خبرنگاران به رقه را ممنوع کردند و به آنان گفتند که با داعشی های خارجی تبار، که مایل به خروج از شهر نیستند درگیری رخ می دهد. در حالی‌که حتی یک گلوله نیز شلیک نشد.

طی این مدت داعشی هایی که از شهر خارج شده بودند به جایی که باید می رفتند رسیدند. سپس اعلام کردیم که رقه آزاد شد. بعدا فهمیدیم که به بخشی از آنها رشوه داده شده تا به جای دیگری ( خارج از دیرالزور) بروند. تعداد زیادی به مناطق سپرفرات رفتند».

سوال: هنگامی که وارد رقه شدید متوجه چه چیز‌ی شدید؟

سیلو:

«اتفاقات رقه، برای تخریب آن بود نه آزادسازی. روز اعلام آزادی رقه به آنجا رفتم. با دیدن حجم ویرانی در این شهر شوکه شدم. بیش از 95 درصد شهر تخریب شده بود.

هدف تشکیل «ن.د.س» نجات مردم و خاک خود از ظلم گروه تروریستی داعش بود، ولی اگر چیز‌هایی که من دیدم را نجات می نامند، نیازی به چنین کاری نبود، زیرا این تخریب بود.

این امر، توسط دو طرف صورت گرفت. «ن.د.س» تخریب کرد و آمریکا نیز باعث ویرانی تمام شهر شد. هنوز هم دلیل آن را نمی دانم.

سپس شورای مدنی رقه برای بازسازی آن از جامعه بین الملل درخواست حمایت مالی می کند. به بهانه بازسازی شهر، برای منافع شخصی خود اقدام خواهند کرد».

سوال: آیا نظیر اتفاقات رقه، در شهر‌های دیگر نیز رخ داده است؟

-سیلو:

«رقه اولین جایی نیست که طی توافق با داعش، آن را تخلیه کرده‌اند، بلکه سومی بود. آمریکا و جیلو طی توافقی، این کار را انجام دادند. پیش از اعلام آزادسازی منبج، شورای نظامی آن، بیانیه ای صادر کرد.

در این بیانیه اعلام شد که اجازه خروج برای 2 هزار عضو داعش با سپر انسانی داده شده است. «ن.د.س»، آمریکا و مجلس نظامی منبج، ضمن تامین امنیت اعضای داعش، اجازه خروج به آنها را دادند. این، اولین توافق از نوع مذکور بود».

سوال: توافق بعدی بین پ.ی.د./پ.ک.ک و داعش در کجا صورت گرفت؟

-سیلو:

«در شهر طبقه. این شهر به عنوان سد و منطقه مسکونی ثوره از دو قسمت تشکیل شده است. طبقه، آزادسازی شد، ولی ثوره آزاد نشد. علی‌رغم انجام چندین عملیات در شهر، هنوز موفق نشده اند.

داعش در آنجا به شدت مقاومت می کرد. مجبور به انجام مذاکره با آنها شدند. ابومحمد (مذاکره کننده داعش در رقه) دست به کار شد. شوهر خواهرش در طبقه تحت الامرش بود.

از وی خواسته شد تا برای خروج 500 تروریست توسط جیلو و آمریکایی‌ها با داعش مذاکره کند. اعضای داعش می خواستند با سلاح و تجهیزات خود از طبقه  به رقه بروند. جیلو از طرف ما با آمریکایی‌ها مذاکره کرد و سپس به اعضای داعش اجازه خروج امن داده شد».

سوال: ترکیه به آمریکا پیشنهاد عملیات مشترکی برای آزادسازی رقه داده بود. آیا آمریکایی ها این مساله را با شما در میان گذاشتند؟

-سیلو:

«من هم در نشستی که آمریکایی‌ها پیشنهاد ترکیه را مطرح کردند، حضور داشتم. مک گورک و جان مک کین (سناتور آمریکایی) نیز در آنجا بودند.

او گفت که ترکیه پیشنهاد داده تا با ایجاد یک کریدور 25 کیلومتری واحد‌های خود به همراه نیروهای عرب را وارد رقه کند. حرف‌های مک کین فقط پیشنهاد بود و الزامی نبود.

شاهین جیلو که متوجه این امر شد، گفت برای ترکیه و حامیانش حتی یک کریدور 25 سانتی‌متری نیز باز نخواهند کرد. مک کین نیز با این حرف‌ها قانع شد.

سپس درخواست «ن.د.س» جهت تامین سلاح بررسی شد. مک کین حمایت خود را مجددا اعلام کرد و وعده کمک داد. او اعلام کرد که تنها مخالف تامین سلاح ضد هوایی است».

سوال: آمریکا به نصب پوستر عبدالله اوجالان، سرکرده گروه تروریستی پ.ک.ک، طی بیانیه‌ای واکنش نشان داد. پس از این بیانیه میان طرف‌ها چه گذشت؟

-سیلو:

«آمریکایی‌ها به خاطر اینکه گروه مذکور نزد افکارعمومی دچار مشکل نشود، درباره پوستر و شعار‌ها همیشه هشدار می دادند، اما طرف کرد این هشدار را نمی پذیرفت.

در اماکنی که آمریکایی‌ها با ما مذاکره می کردند، پوستر اوجالان نصب می شد. حتی در اولین نشست «ن.د.س» نیز این پوستر او نصب شده بود.

تمام پرچم‌ها در منطقه تحت کنترل ی.پ.گ، ی.پ.ژ و غیره نیز همینطور بودند. یعنی نمی توانید پرچم‌های «ن.د.س» را ببینید. آمریکا‌یی ها خوب می دانند با چه کسی دارند همکاری می کنند».

سوال: مسئولین ارشد این گروه تروریستی آیا در ازای این همه حمایت خود از آمریکا، آیا از این کشور خواستند که از پ.ک.ک/ک.ج.ک به عنوان شاخه اصلی آن، در جامعه بین المللی پشتیبانی کند؟

-سیلو:

«دیگر چه حمایتی انجام شود؟ پ.ک.ک نیاز به کمک سلاح و پول دارد. اسلحه توسط «ن.د.س» به دست ی.پ.گ می رسید. از این گروه نیز برای پ.ک.ک ارسال می شود. بنابر این نیازی نبود شاهین جیلو درخواست تامین سلاح کند. در هر حال، اسلحه از طریق ی.پ.گ به پ.ک.ک می رسید».